Zo sterft liberalisme bij Open VLD: met oorverdovend applaus.

via bobvandervleuten.com:

Gisteren werd de doodsteek gegeven aan het laatste sprankeltje hoop voor een liberale Open VLD dat ik koesterde. De verkiezing van voorzitter en partijbestuur maakten immers duidelijk dat deze partij geen enkele drive heeft om het schip om te keren. Er is ondanks de 40% van de leden die 'dissident' stemde geen enkele animo bij de partijtop om koers te zetten naar liberale wateren, men wil door varen richting de grote zee van de sociaal democratie. Met een zinkend schip op linkse koers richting de kiesklippen van 2014.

Toen ik lid werd van de partij was dit onder de illusie dat een partij die zichzelf als liberaal bestempelt ook liberaal handelt. Groot was mijn ongenoegen toen bleek dat deze partij keer op keer de illusie doorprikte met woorden en daden die mijlenver van de liberale waarden staan. Een mens kan maar zoveel bedrogen worden voor hij een relatie verbreekt. Gisteren viel de laatste druppel in de overvolle emmer van frustratie.

Hoewel ik nog steeds geloof dat er binnen de open VLD zowel bij mandatarissen als basis nog overtuigde liberalen rondwandelen uit zich dit niet in het traject dat de partij heeft afgelegd in de laatste dertien jaar.

Wat 'grote leider' Verhofstadt bezielde om zijn eigen burgermanifest met de voeten te treden blijft mij een raadsel. "Voor geld danst den beer" of "macht maakt corrupt"? Wat het merendeel van de leden bezielde om hem hier in te blijven volgen is nog een groter raadsel. Met groot applaus mochten Guy en Co werken aan het paarse sprookje dat niet kon. Zo sterft het liberalisme bij de Open VLD jaar na jaar: met oorverdovend applaus. De partij springt van het ene applauscongres naar het andere, telkens met wat minder liberalisme en minder stemmen in de verkiezingen.

Mijn strijden voor liberale idealen kan nu niet meer samen gaan met een lidmaatschap van deze partij, het zou te hypocriet zijn. Liever steek ik mijn energie dan in het bijbrengen van de ideologie aan andere mensen in plaats van mee te werken aan een partij die deze ideologie loochent telkens ze er de kans toe krijgt. Ik durf me zelfs af te vragen of de partijtop überhaupt nog wel weet wat het woord ideologie betekent.